Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Ach, długo jeszcze poleżę
w szklanej wodzie, w sieci wodorostów,
zanim wreszcie uwierzę,
że mnie nie kochano, po prostu.
Pisać poezję, to znaczy: Żyć tu i teraz, i przedtem i potem. Żyć już przed życiem, i po życiu żyć. Żyć umierając, i umierać żyjąc. Płakać z uśmiechem, śmiejąc się przez łzy.