KRÓLOWA UCIECZKI

Tomasz Jakubiak


panuje nade mną
niepodzielnie
surowa

po kolana we krwi
nie!
na kolanach!
biegnę do niej

pełznę
beznogi gad

złoto na jej skroniach
poraża mój wzrok i

kiedy jestem u celu to jej tu nie ma
lecz słyszę jej wszechwładny krzyk
rwący w oddali ciszę