Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Widzę cię w futro wtuloną,
wahającą się nad małą kałużą,
z chińskim pieskiem pod pachą, z parasolem i z różą...
I jakżeż ty zrobisz krok w nieskończoność?
Pisać poezję, to znaczy: Żyć tu i teraz, i przedtem i potem. Żyć już przed życiem, i po życiu żyć. Żyć umierając, i umierać żyjąc. Płakać z uśmiechem, śmiejąc się przez łzy.